Przy okazji wykonywania badań tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego można natknąć się na różne znaleziska. Wiele z nich nie daje żadnych objawów, dlatego dowiadujemy się o nich przypadkowo. Jednym z takich znalezisk jest concha bullosa. Dowiedz się, co to jest i jakie trzeba wdrożyć postępowanie! Czytaj dalej…

Małżowiny nosowe – co warto o nich wiedzieć?

Małżowiny nosowe stanowią uwypuklenia błony śluzowej nosa. Powstały po to, aby zwiększyć powierzchnię wewnętrzną nosa, a co za tym idzie – powierzchnię oczyszczającą i nawilżającą wdychane powietrze. Pokrywająca je błona śluzowa ma także za zadanie ogrzewać pobierane powietrze, co jest ważne zwłaszcza w porze zimowej i jesiennej. Są umiejscowione na ścianie bocznej nosa, a w każdej z jam nosa znajdują się 2 lub 3 małżowiny nosowe:

– małżowinę nosową górną,

– małżo winę nosową dolną,

– małżowinę nosową środkową.

Pomiędzy nimi znajdują się przewody: węchowy, zatokowy, oddechowy, a także wspólny. Czym jednak jest małżowina puszkowa, czyli concha bullosa?

Concha bullosa – nie taka straszna jak mogłoby się wydawać… 

Concha bullosa, jak wiele innych nazw łacińskich, może w pierwszej kolejności przestraszyć wielu pacjentów. Jednak po zgłębieniu tematu okazuje się, że nie jest to nic strasznego. Concha bullosa to inaczej małżowina puszkowa. Jest ona odmianą anatomiczną małżowiny nosowej środkowej. Do jej powstania doszło na skutek upowietrzenie blaszki pionowej małżowiny. W efekcie w kości budującej małżowinę środkową obecne są komórki powietrza. Dla wielu pacjentów wydaje się to być bardzo rzadko spotykaną wadą anatomiczną. W rzeczywistości małżowina puszkowa występuje nawet u 13-53% społeczeństwa. Ten zakres jest tak szeroki, ponieważ wielu z nas nawet nie wie o jej posiadaniu, jeśli nie uda się na badanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego z innych wskazań.

Jednak jak każda wada anatomiczna, tak również concha bullosa, może wiązać się z negatywnymi skutkami dla organizmu. Jeśli upowietrzenie małżowiny środkowej jest znaczące, może to doprowadzić do niedrożności nosa. Wtórnie będzie to skutkowało rozwojem zapalenia zatok przynosowych, przez uniemożliwienie odpływu wydzieliny z zatok. W większości przypadków upowietrzona małżowina nosowa jest jednak bezobjawowa. 

Jak wygląda leczenie concha bullosa?

Jeśli concha bullosa wiąże się z uciążliwymi objawami, konieczne będzie leczenie. Jedynym sposobem leczenia jest operacja metodą FESS, czyli minimalnie inwazyjną techniką endoskopową leczenia zatok przynosowych. Podczas zabiegu usuwany jest upowietrzony element blaszki kostnej małżowiny nosowej środkowej. Taka metoda leczenia jest nie tylko skuteczna, ale także zmniejsza ryzyko pozostania widocznych blizn. Przywrócenie naturalnego drenażu zatok pozwala na swobodny oddech i zmniejsza ryzyko rozwoju zapalenia zatok przynosowych. Operacje FESS stanowią obecnie złoty standard leczenia w przypadku przewlekłego zapalenia zatok, którego przyczyną może być concha bullosa. Endoskopowe metody leczenia wymagają wielu umiejętności ze strony laryngologa, dlatego warto udać się do doświadczonego specjalisty.