Laryngolog jest specjalistą zajmującym się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń gardła, krtani i strun głosowych. Chirurgia nosa to najczęstsze operacje, które kojarzą się z tym zawodem. Wykonują również różne procedury chirurgiczne w tych obszarach. Jakie są najczęstsze operacje chirurgiczne, które mogą być przeprowadzane przez laryngologa? 

• Mikrolaryngoskopia to procedura, która pozwala na bezpośrednią obserwację strun głosowych i innych struktur w krtani. Może być stosowana do diagnozowania i usuwania zmian, takich jak polipy, brodawki, guzy lub naczyniaki.
• Laryngektomia to operacja polegająca na usunięciu całej lub części krtani. Wykonuje się ją w przypadkach nowotworów krtani, gdy konieczne jest całkowite usunięcie guza. Po laryngektomii pacjent traci naturalny głos i może wymagać rekonstrukcji krtani lub noszenia protezy głosowej.
• Tympanoplastyka jest bardziej związane z otolaryngologią, laryngolodzy również mogą wykonywać tympanoplastykę. Jest to operacja naprawy uszkodzonej błony bębenkowej u pacjentów z perforacją lub ubytkiem błony bębenkowej.
• Laserowa ablacja zmian z wykorzystaniem laserów, do usuwania niektórych zmian w gardle i krtani, takich jak brodawki, polipy czy nowotwory. Laser precyzyjnie usuwa zmiany, minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek.
• Rekonstrukcja strun głosowych, wykorzystywana w przypadku urazów lub chorób strun głosowych. Operacja rekonstrukcji ma na celu przywrócenie funkcji głosu. Może obejmować różne techniki, takie jak augmentacja strun głosowych za pomocą wypełniaczy lub mikrochirurgiczne naprawy strun głosowych.

Chirurgia nosa – rynoseptoplastyka

Do operacji plastycznej nosa kwalifikowani są pacjenci, którzy mają problemy z oddychaniem przez nos. Również pacjenci, u których nos swoim wyglądem oraz wielkością nie pasuje do reszty twarzy. Inną grupą są pacjenci z pourazowymi i pooperacyjnymi deformacjami nosa. Jednak najczęściej zgłaszają się pacjenci, którzy mają nos krzywy, garbaty, siodłowy, a także ci, który mają szeroki, wystający czy asymetryczny wierzchołek (czubek) nosa.

Chirurgia nosa współcześnie polega na przeprowadzeniu operacji, która ma zarówno charakter funkcjonalny, jak i estetyczny. Oznacza to, że głównym celem tego leczenia jest przywrócenie prawidłowej funkcji nosa, takiej jak swobodne oddychanie i zdolność węchu, oraz naprawa zdeformowanego wyglądu nosa. Operacja plastyczna nosa nie ogranicza się jedynie do poprawy jego zewnętrznego wyglądu, ale obejmuje również inne aspekty. Są to między innymi leczenie skrzywienia przegrody nosa oraz redukcja przerostu małżowin nosowych. Takie podejście do problemu pozwala osiągnąć najlepsze rezultaty zarówno pod względem funkcjonalnym, jak i estetycznym.

Operację plastyczną nosa przeprowadza się pod pełnym znieczuleniem ogólnym, a czas trwania operacji zazwyczaj wynosi od 2 do 3 godzin. Po zabiegu, w okresie pooperacyjnym, na zewnętrznym nosie zakłada się opatrunek stabilizujący, a do wnętrza nosa wkłada się delikatne gąbkowe opatrunki, które usuwa się w ciągu pierwszych 24 godzin po operacji. Opatrunek zewnętrzny nosa utrzymuje się przez około 10 do 12 dni. Pamiętaj, że po operacji mogą wystąpić obrzęki twarzy i zasinienia skóry pod oczami, które zazwyczaj znikają po kilku dniach i nie są powodem do obaw.

Chirurgia nosa – septoplastyka 

Operację przeprowadza się u pacjentów, którzy mają trudności z oddychaniem przez nos, które mogą być spowodowane urazem (na przykład u osób uprawiających sporty walki) lub nieprawidłową budową anatomiczną. Chorobie mogą towarzyszyć okresowe bóle głowy, krwawienia z nosa, uczucie suchości w nosie. U niektórych pacjentów zmienia się barwa głosu, pojawiają się zaburzenia snu czy chrapanie.

Głównym celem septoplastyki jest przywrócenie prawidłowego przepływu powietrza przez nos oraz przywrócenie normalnej anatomii i funkcji nosa. W trakcie tego zabiegu lekarz prostuje przegrodę nosową i umieszcza ją w środkowej linii wnętrza nosa. Chirurgia nosa może być wykonywana rutynowo za pomocą techniki endoskopowej. Laryngolog wykorzystuje specjalny endoskop wyposażony w kamery, które umożliwiają oglądanie wnętrza nosa na dużym monitorze w wysokim powiększeniu. Dzięki temu uzyskuje szczegółowy obraz i precyzyjną kontrolę podczas zabiegu.

Plastyka małżowin nosowych dolnych

Pacjenci, którzy mają trudności z oddychaniem przez nos o różnym nasileniu, zależnie od czynników zewnętrznych, pozycji ciała, wysiłku fizycznego itp. są adresatami tego zabiegu. Operację, która ma na celu poprawę przepływu powietrza przez nos, nazywa się konchoplastyką. Lekarz wykonuje ten zabieg często w przypadku leczenia chrapania, zaburzeń drożności nosa oraz endoskopowej chirurgii zatok. Konchoplastyka może być również stosowana w leczeniu zaburzeń drożności nosa związanego z długotrwałym stosowaniem kropli do nosa. Chirurgia małżowin nosowych dolnych polega głównie na redukcji objętości błony śluzowej małżowin nosowych dolnych. Obecnie powszechnie uznanym sposobem leczenia przerostu małżowin nosowych jest konchoplastyka metodą radiochirurgii.

Dzięki zastosowaniu techniki radiochirurgii, konchoplastyka jest mało inwazyjną procedurą, która może być przeprowadzana przy użyciu znieczulenia miejscowego lub sedacji dożylnej. Aby zwiększyć precyzję i skuteczność zabiegu, lekarz przeprowadza zabieg pod kontrolą endoskopu. Cały proces leczenia trwa zazwyczaj od 20 do 30 minut. Po zabiegu pacjent wraca do domu i może normalnie funkcjonować. 

Operacja zamknięcia ubytku przegrody nosa

Ubytek w przegrodzie nosa nazywany jest perforacją przegrody nosa. Charakterystycznymi objawami tego schorzenia są zasychanie wydzieliny w nosie, trudności z oddychaniem przez nos, częste krwawienia z nosa oraz słyszalny, głośny szmer oddechowy (np. gwizd) podczas oddychania nosem. Niektórzy pacjenci dostrzegają również „dziurę” w przegrodzie nosa, gdy przyglądają się sobie w lustrze podczas codziennej toalety. W miejscu perforacji rozwijają się bakterie, które powodują stan zapalny, co z kolei prowadzi do powiększenia ubytku. W takich przypadkach pacjenci często odczuwają nieprzyjemny zapach z nosa i nawracające krwawienia. Perforacja może się powiększać, co w rezultacie może prowadzić do zapadania się czubka i grzbietu nosa.

Laryngolog zawsze dąży do zamknięcia ubytku w przegrodzie nosa, jeżeli nasilają się objawy. Leczenie w pierwszej kolejności obejmuje przyczyny perforacji. Kolejny etap to chirurgia nosa, czyli operacja przegrody nosa. Obecnie wykonuję kilka rodzajów operacji zamknięcia perforacji przegrody nosa w zależności od wielkości i miejsca ubytku. Zabieg polega na odświeżeniu brzegów perforacji i wytworzeniu płatów błony śluzowej w różnych miejscach w nosie, którymi pokrywa się ubytek. Operację lekarz przeprowadza w warunkach bloku operacyjnego w pełnej narkozie. Najczęściej stosuje się metodę endoskopową przez nos, bez cięć na zewnątrz.